Merhaba sevgili okurlarım;
Geç kaldık hepimiz hem de yarını beklerken dünlerden çaldık.. Nasıl mı! Yürümeden koştuk , koşarken çabuk yorulduk. Çünkü her şeyden bir parça kendimiz çaldık..
Haydi şimdi başlayalım ne dersiniz… Hayata geç kalmayı alışkanlık haline getirirken yitip giden yıllara hasret kaldık. Şimdi satır satır yazdıklarımızı ,bir çırpıda karalayıp atıyoruz, Çocukluğunuzu düşünürken ,her seferinde ömrünüz çalan günlere ne diyeceksiniz… Yediğiniz kuru somunun tadını özlemediniz mi! … Hiçbir şey bizim gibi aynı kalmıyor çok çabuk değişip çok çabuk yok ediyoruz içimizdeki özlemleri.. Bunları yaparken de hep yarınlara geç kalıyoruz.. Nasıl ekin zamanında hasat ediliyorsa , nadasa bırakma vaktini de unutmamak lazım.. Hiç birimiz biz olmadığımız için her şey yarına geç kalıyor…
Tatsız ,tuzsuz, bir hayatın içinde üzerimize düşen görevleri kendimiz gibi değil başkaları gibi yaşayarak yapmıyor muyuz! Çünkü yaptığımız her işte önce kendimiz değiliz başkaları oluyoruz…çarkı olmayan yalan dünyanın gerçek oyuncuları gibi durmadan nefes aldığımızı zannederek yaşamanın güçlüğünü halen yaşıyoruz.
Geç kaldık sevgili okurlarım çok geç kendimizden vaz geçerek yarınlara geç kaldık.. Siz sakın geç kalmayın bu aralar lakin bu hayat size oyun oynamaya başladı mı bir kere istediğin kadar geçen günlerden kendini iste …
Sevgiyle Kalın…Şehriban TEKCE
