Korktuğumuz şey er veya geç bize de uğramayacak mı?
Birde ölüden korkan insalar var. Pekala ölmüş cansız bir insandan neden korkar ki insan? Yoksa bizi korkutan ölü değil de ölüm mü?
Aslında hem ölmekten hem de ölümden korkuyoruz.
Mezarlıkların sakinliği de insanı tedirgin ediyor. Hatta bazı kimseler mezarlıkların yanından dahi geçmekten korkuyor.
Bu nasıl bir sondur ki ölmüş insanların bulunduğu yerden dahi korkuyoruz.
Örfümüzde şöyle bir söz vardır gece gece Mezarlıktan geçilmez, gerçekten bu doğru mu?
Var mı böyle bir şey?
Düşündüğümüz zaman ölmüş bir insan da mezarlıklarda insana zarar vermez.
Aslında zarar verenler dünyada yaşayan ölülerdir.
Hakikatte bizi korkutan şey ölümdür.
Biz de biliyoruz ki musallada yatan kişi bir gün biz olacağız. Belki de o yüzden ölülerden korkuyoruz. Bizlere Gerçek olan hakikati haykırdığı için. Sessiz sedasız mezarlıklar bizlerin kulaklarına ölümün var olduğunu fısıldadığı için korkuyoruz mezarlıklardan.
Bir mezar taşında şöyle yazıyor "Biz de gezerdik siz gibi siz de geleceksiniz biz gibi"
Evet kurtuluş yoktur "Her canlı ölümü tadacak ve sonunda dönüp huzurumuza geleceksiniz." (Ankebût 57)
Huzura çıkmadan önce kendimizi hesaba çekelim Peygamber s.a.s buyuruyor ki; "Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz.
Amelleriniz mizanda tartılmadan önce siz onları vicdanınızda tartınız. Allah'a arz olacağınız büyük hesap günü için kendinizi salih amellerinizle süsleyiniz."
Ölüm en büyük nasihattir, vaizdir insana.
Fakat insanoğlu ne hikmetse yüz çevirir ölmekten. Ölüm yokmuş gibi yaşar hayatını öyle sürdürür. Hiç gelmeyecekmiş gibi davranıyor, hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz maalesef. Avcıdan kendini korumak için kafasını kuma gömüp, vücudunu hedefe oturttuğundan habersiz olan deve kuşu misali, karanlıktan korkmamak için ıslık çalan insan gibi ölümden gafil olarak ölümsüz bir dünya hayatı süreceğini zanneder insanoğlu.
Oysa ölüm öyle bir şey ki genç yaşlı demeden varlı vakitsiz alıp götürür.
Onca hesabımız kitabımız yarım kalır.
Geride kalanlar varsa mirasımızı paylaşır, yoksada kaldıkları hayattan devam ederler.
Kimse bizimle birlikte mezara girmeyecek malımız mülkümüz hepsi geride kalacak bizimle beraber olan tek şey Salih amellerimiz dir.
Şu sözü hayatımıza düstur edinirsek bu hayatta doğru orantıyı yakalamış oluruz. "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya Yarın ölecekmiş gibi ahirete çalış."
